Allsherjarsamsærið

Hernaðarandstæðingar og Sovétsinnar fara mikinn í persónum borgarstjórans og Guðmundar Andra Thorssonar, rithöfundar. Enn einn af sama sauðahúsi er Stefán Pálsson, sagnfræðingur, sem formaður hinna "friðarsamtaka" sem réttu má kenna við hernaðarnadstæðinga. Einhvern veginn svona hljómar málflutningur hernaðarnadstæðinga og Sovétsinna þegar rasískum undirtóns málflutnings þeirra er sleppt:

Öll stríð mannkynssögunnar eru samsæri eða öllu heldur allsherjarsamsæri. Hið sama gildir um Tyrkjaránið sem er samsæri og ekkert slíkt átti sér raunverulega stað. Samsærið er alls staðar og alltumlykjandi. Seinni heimsstyrjöldin, Föðurlandsstríðið mikla, og fregnir af þeim og öllum öðrum stríðum eru samsæri kaldlyndra karla og kvenna.

Einhvern veginn svona hljómar málflutningur manna á borð  við Jón Gnarr, Guðmund Andra Thorsson og Stefán Pálsson. Auðvitað tekur engu tali að svara málflutningi hernaðarandstæðinga og Sovétsinna. Málflutningur slíkra manna er til háborinnar skammar. Borgarstjórinn ætti að skammast sín. Sannleikurinn er sá að fjarlægar þjóðir öfunda Íslendinga að hafa lifað um aldaraðir á þessari fjarlægu eyju. Hér hefur ríkt friður þrátt fyrir Tyrkjaránið og hörmungar seinni heimsstyrjaldarinnar.

Á hitt má benda að í mannkynssögunni hafa alltaf verið stríð og styrjaldir þrátt fyrir "allsherjarsamsærið". Enn í dag geisa styrjaldir í fjarlægum heimsálfum. Þannig hefur það verið frá örófi alda og er enn í dag. Á Íslandi lifum við fjarri heimsins vígaslóð.

Nýlega fékk Evrópusambandið friðarverðlaun Nóbels. Ekki sá nóbelsnefndin sér fært á sínum tíma að veita Winston Churchill þau friðarverðlaun, líklega vegna sprengjuregnsins yfir Dresden. Hins vegar fékk WSC bókmenntaverðlaun Nóbels. Óhætt er að mæla með lestri á fyrri hluta, fyrsta bindis The Second World War efir Churchill sem heitir The Gathering Storm. Ætti sú bók að vera öllum skyldulesning en einkum hernaðarandstæðingunum og Sovétsinnunum, Guðmundi Andra, Stefáni og borgarsjóranefnunni.  

"Trúarbrögð eru ópíum fólksins"

Það var enginn annar en rithöfundurinn rússneski Lev Tolstoy sem reit ofangreint, sem ég nota sem titil greinarinnar. Við lifum í dag á Íslandi við þrjú trúarstef eða -atriði sem mest ber á. Hið fyrsta er hannes-hólmsteinska ellegar hólmsteinsk nýfrjálshyggja. Allar stjórnmálastefnur taka á sig form trúarkreddu og - kenningar. Skýrasta dæmið um þetta er í dag téð hannes-hólmsteinska. Alla 20. öld bjuggu menn við að marxisim-lenísnisma var helsta trúarkredda kalda stríðsins og árin  fyrir seinni heimsstyrjöldina. Marxismi-lenínismi, ellegar Stalínismi, voru trúarkreddur og -kenningar sem nutu afar mikils fylgis, einkum á meðal menntamanna. Hér skal aftur komið að Stalínisma neðar í þessum skrifum. Helgi Skúli Kjartansson prófessor hefur bent á einmitt það að samvinnustefnan hafi tekið á sig form trúarkreddu og -kenningar um miðja 20. öldina. Helgi Skúli hefur rannsakað þann þátt Íslandssögunnar og birt skrif um samvinnuhreyfinguna. Helgi Skúli hefur einmitt imprað á því að allar stjórnmálastefnu taki á sig þetta form. Hið annað er lúterskirkjan sem auðvitað er trúarkredda eins og Christoðher heitinn Hitchens hefur fjallað um í bók hans: God is not Great. Lothar De Maiziére sem var síðasti lúterstrúaður forsætissráðherra Austur-Þýsklands úr flokki Kristilegra demókrata lýsir afstöðu lúterskirkjunnar til endursameiningar Þýsklands árið 1990. De Maiziére fór fram á það við lúterskirkjuna í austri að hún fylgdi þeirri aldagömlu hefð að hringja kirkjuklukkum að lokinni styrjöld í Evrópu þá þegar Þýskland var endursameinað 3. október árið 1990. De Maiziére vísaði til þess að með úrlausn "Þýska vandamálsins" eða "Þýsku spurningarinnar" væri kalda stríðinu lokið og endi bundin á seinni heimsstyrjöldina í Evrópu, sem skipti álfunni í tvennt samkvæmt Jalta og Potsdam. Lúterskirkjan, sem De Maiziére hafði aðhyllst á tímum lommúnismans á þar eftir, var vísað frá vegna málaleitanar sinnar af lúterskirkjunni í Austur- og Vestur-Þýskalandi af þessum sögulega degi. Nóg um skilningsleysi kirkjunnar manna sem De Maizére lýsir á áhrifamikinn hátt í sjálfsævisögulegu riti hans sem ritað er við annnan mann. Hið þriðja trúaratriði er lögfræðinám sem er auðvitað ekkert annað en trúarinnræting, enda ekki um "lög-vísindi" að ræða, heldur þvert á móti engin vísindi.
Nasismimi Þriðja ríkis Adolfs Hitlers var þúsund ára staðleysa sem brást vonum. Stalínismi var þúsund ára ríki sem líka brást hrapallega. Franskir sósíalistar komu því fram með kenningu um "la derniére utopie" sem var samstarf Evrópuríkja. "Síðasta útópían" skyldi sameina þjóðir - ekki stofnanir - fólk skyldi vera sameinað undir einum hatti sem sósíalistarnir frönsku sáu að mundi gerast í Evrópu. Sú hefur líka verið raunin í því að þjóðir Evrópu hafa sameinast. Fólk ferðast á milli rikja og landa, menntast víða um álfuna, eignast vini, stundar viðskipti og nú mun nær óhugsandi - útilokað með öllu! - að komi til styrjaldar milli Frakklands og endursameinaðs Þýskalands í hjarta álfunnar. Í Þýsklandi er gjarna sagt: "Polen ist unsere Frankreich nach dem Osten". Alténd mun minningin um Auschwitz og útrýmingu sex milljóna gyðinga og ótölulegs fjölda annarra fórnarlamba, þar á meðal samkynhneiðgra, ekki falla í gleymskunnar dá. Auschwitz er í dag á pólsku landi og Pólland hlutu af Atlantshafsbandalaginu og Evrópusambandinu, en hið síðarnefnda sameinar fólk og einstklinga, jafnt sem þjóðir, um alla Evrópu samtímans.    

Jóka breytti rétt að þessu sinni

Jóka réð góðan og vandaðan embættismann í starf í forsr.neytinu. Það var ekki pólitísk ráðning. Pólitískar ráðningar voru það að Árni Páll gerði Helgu að ráðuneytisstjóra og Jóka gerði LáruV. að formanni í seðlabankaráði. Einnig var það pólitísk ráðning að ráða lögfæðing sem ráðuneytisstjóra í forsr.neytinu en það gerði Höfðabrekku-Jóka svo sannarlega. Almennt séð á ekki að ráða lögfræðinga í opinber störf. Pungapróf í lögfræði felur í sér það, að viðkomandi lögfræðingur fær ekki vísindalega þjálfun. Þvert á móti er um að ræað það, sem einn rithöfundur kallar réttilega göfgaðan orðhengilshátt. Tveir þriðju af opinberri umræðu á Íslandi snýst um orðhengilshátt. Þess vegna hafa menn "lög-vísindi", sem eiga þó ekkert sammerkt með vísindum, mjög í hávegum á Íslandi. Þetta hefur verið staðfest svo oft að ekki tjóar að hamra þann steðja frekar og enn. Auðvitað er Arnar Þór vinur minn Másson hárréttur maður á réttum stað og tíma. Allt annað er orðhengilsháttur og það staðfestir auðvitað sá dómur sem var í dag upp kveðinn.    

Ríkisstjórn SJS og Jóku riðar til falls

Auðvitað er þetta fyrst og fremst ráðuneyti og ríkisstjórn SJS en ekki Jóku. SJS var fjármálarh þá þegar áætlun AGS stóð yfir og nú er hann maðurinn sem á að ganga að sjávarútvegnum dauðum. Ekki heil brú í þessum árásum á lífsviðurværi fólks um allt land. Þó er maður langt í frá því að lesa Mogga dags daglega. En Þráinn hólmsteinski nýfrjálshyggu-hagfræðingur segir sem svo: kvótakerfið í sjávarútvegi er merkasta framlag Íslands til fiskihagfræðinnar ellegar stofnanahagfræðinnar. Í hinu síðarnefnda er Þráinn þessi prófessor á við háskóla á Íslandi og í Nýju Jórvík í samnefndu fylki/ríki Bandaríkjanna. Hvers vegna að leggja til atlögu við það sem vel hefur tekist til með, sem sé því að rekin sé frjáls markaðsbúskapur í sjávarútvegi Íslands. Meira að segja Evrópusambandið færir sig hægt og bítandi í átt að íslenska kvótakerfinu.

Sælir eru einfaldir...: Frjálshyggja + kommúnismi = trúarkenningar

Sælir eru einfaldir...: Frjálshyggja + kommúnismi = trúarkenningar: Frjálshyggjutrúboð virðist engan endi ætla að taka. Ráðstjórnar-Sovétið hrundi og hvað gerðist nema það að þursinn atarna rak fram nýjan hau...

Frjálshyggja + kommúnismi = trúarkenningar

Frjálshyggjutrúboð virðist engan endi ætla að taka. Ráðstjórnar-Sovétið hrundi og hvað gerðist nema það að þursinn atarna rak fram nýjan haus kenndan við frjálshyggju, nýfrjálshyggu eða hólmsteinsku. Til hvers var unnin bugur á Sovétinu ef nýfrjálshyggjan boðar endalok sögunnar og upprisu þjóðhagfræðinnar. Það sama gerðu kommúnistar, líkt og nýfrjálshyggju-sinnar gera daginn í dag. Marxisminn hefur sem betur fer gengið í endurnýjun lífdaga, enda var Októberbyltingin óheillaskref og afturför fyrir marxismann. Auðvitað vottar maður Eduard Bernstein virðingu sína, lýðræði er einni valkosturinn. Á Íslandi reyndu frjálshyggjutrúboðs-sinnar að festa hugmyndina í sessi með 1000 ára afmæli kristnitökunnar. Þannig átti að gernegla frjálshyggjuna líkt og Miðaldakirkjan blessaði vopnin forðum áður en haldið var til stríðs og mannvíga. Kommúnisminn og nýfrjálshyggjan (lesið: hólmsteinka) eru þegar allt kemur til alls tvær hliðar á einum og sama peningnum. Íslendingar eiga að hafna trúarofstæki og kristinni kenningu, en halda keikir á vit fullrar aðildar að Evrópusambandinu.      

Íslandi allt og Evrópusambandið

Það  virðist vera altalað að ESB sé að snuða Ísland í pólitík og samningaviðræðum um aðild Íslands að ESB - Evrópusambandinu. Auðvitað setur ESB upp samningaafstöðu sem er aðildarríkjum ESB hagstæð. En mestu skipti í samningaviðræðum við ESB er að "sitja sömu megin borðsendans og mótaðilinn". Eins og einn sænskur prófessor í stjórnmálafræði sagði: sænskir diplómatar eru sérfræðingar í pókerspilum, en í Brussel er ekki spilaður póker heldur bridds. Samningaviðræðurnar ganga ekki út á póker sem íslenskir diplómatar eru sérfróðir um. Þvert á móti snúast samningaviðræðurnar um bridds, svo notuð sé samlíking Bengt Sundelius við Uppsala-háskóla í Svíþjóð. Sjálfur hefur yfirlýstur andstæðingur ESB-aðildar Björn Bjarnason bent á það, að í Brussel taki menn bókstaflega þann lærdóm Brennu-Njáls sögu að "með lögum skal land byggja, en ólögum eyða". Þetta er heila málið, en pólitíksur vilji skipti líka máli. Þá þegar Svíþjóð fékk aðild að ESB var Carl Bildt forsrh Svíþjóðar, mæltur á þýsku og hafði góð tengsl við hinn einmála þýska eilifðarkanslara, Helmut Kohl. Það hjálpaði þeim Svíum og líka Finnum og Austurríkismönnum.

Hér er titillinn og kynning á ritgerð eftir "moi"

Upphaf „félagsmálapakka". Húsnæðismál og kjarasamningar
árin 1964 og 1965

í þessari ritgerð er fjallað  um samningagerð milli verkalýðshreyfingar,
vinnuveitenda og ríkisstjórnar sem fram fór  um miðbik sjöunda áratugar
nýliðinnar aldar. Hér var  anna rs vegar  um að  ræða júnísamkomulagið
svokallaða sem gert var í tengslum við kjarasamninga árið 1964 og hins
vegar kjarasamninga og yfirlýsingu ríkissrjórnar  um húsnæði smál í júlí
árið 1965. Atburðarás þessarar samningagerðar er lýst svo og  aðdr aganda
hennar á  á r u n um á  u n d a n, sem  e inkenndust af gegnda r l ausum  á tökum á
vinnuma rkaði. Kjarasamningar og yfirlýsingar í tengslum við  þá árin
1964 og 1965 be indu  s amskiptum aðila vinnuma rkaða r ins inn á nýjar
br aut ir og settu skorður við þr á l á tum deilum þeirra. í kjölfarið hófst mikil
uppbygging á  v ö n d u ðu íbúðarhúsnæði fyrir ve rkamenn í Breiðholri sem
fljótlega varð fjölmennasta hverfi Reykjavíkur.

Af hernaðarandstæðingum og Sovétsinnum

Sá ágalli er á málflutningi hernaðarandstæðinga og Sovétsinna er sá, að tal þessa fólks hefur ósköp lítið að gera með skynveruleika tíma og rúms. Höfum hugfast að stríð er eitthvað sem alltaf hafa verið háð í veraldarsögunni og jafnvel eru þau háð á vorum dögum. Hér á Íslandi upplifðum við Tyrkjaránið, og eins og kemur fram í bókinni Dauðinn í Dumbshafi var seinni heimsstyrjöldin veruleiki sem Íslendingar fóru ekki varhluta af. Þannig að jafnvel á þessari fjarlægu eyju sem Ísland er, með annars vegar hina geypimiklu Grænlandsísbreiðu í vestur og norðvestur, en hins vegar þá ófæru sem Norður-Atlantshafið löngum var í austri, vestri og suðri. Grænlandsjökull var og er raunar enn eins og óklífur veggur og Norður-Atlantshafið sömuleiðis. En á 20. öld og þeirri öld sem nú er gengin í garð þá er Ísland í þjóðleið á milli Norður-Ameríku og Vestur-Evrópu. Kannski mun hið sama eiga við um siglingar um Norður-Íshafið, frá Atlantshafi og til Kyrrhafs, svo kallaðar norðvestur eða norðaustur siglingaleiðir þar um. Nýlegt slys á Miðjarðarhafi sem Costa Concordia varð fyrir og annað óhapp farþegaskips á Indlandshafi setja þessi má í brennidepil. Niðurstaðan er að málflutningur sem tekur ekki mið af raunveruleikanum er óþarfur og illa til fundin af hálfu hernaðarandstæðinga og Sovétsinna. Annað mál er að það ríkir engin bannhelgi í umræðu um íslensk öryggis- og varnarmál.  

Norður og niður Kórea: um annarlegan málflutning!

Kóreustríðið stendur enn yfir, það var samið um vopnahlé. Hernaðarandstæðingar og sovétsinnar halda því mjög á lofti að stríð séu með öllu óþekkt í veraldarsögunni. Stefán Pálsson formaður hernaðarandstæðinga og sovétsinna segir það ekki berum orðum að aldrei hafa verið háð styrjöld í gervallri mannkynssögunni. En það er undirliggjandi í röksemdarfærslu hernaðarandstæðinga og sovétsinna að aldrei hafi verið háð stríð, styrjöld né heldur heimsstyrjöld. Kannski mætti segja að hernaðarandstæðingar og sovétsinnar að þeir séu í afneitun. Stríð sé of hræðilegt til að hægt sé að viðurkenna tilvist þess. En þá má benda hernaðarandstæðingum og sovétsinnum á það, að jafnvel á vorum dögum eru styrjaldir og stríðsrekstur víða um heim. Við prísum okkur sæl á Íslandi að vera fjarri heimsins vopnagný. Það sviptir okkur Íslendinga ekki ábyrgð á því að leggja af mörkum til öryggis- og varnarmála í okkar heimshluta. Annarra þjóða karlar og konur eða jafnvel börn líta öfundaraugum til Íslands einmitt af framangreindum sökum. Helsta váin gagnvart heimsfriðnum er ástandið á Kóreuskaga og ógnin frá Norður-Kóreu. Eins er hætta á vopnakapphlaupi í Miðausturlöndum ef Íran nær því marki að geta framleitt kjarnorkuvopn. Allt þetta verður að gefa gaum að og standa vörð um frelsi og frið, mannréttindi og lýðræði.

Dean Acheson og Ísland

Dean Acheson ritar í upphafi sjálfsævisögu sinnar að í viðskiptum sínum við íslenska ráðamenn hafi hann komist að meiru um sauðagærur heldur en hann hafi kært sig um að vita. Bandaríkin hafi eignast fleiri slíkar sauðagærur en Abraham hefði getað gert sér í hugarlund. Líklega er hér átt við Abraham Lincoln frekar en Abraham Biflíunnar, sem var faðir frekar en sonur Móses. Um Acheson var sagt "He did not suffer fools". En óþarfi er að endurskíra hann Ache(r)son eins og gert er í nýlegri bók og honum ruglað saman við samnefndan herforingja bandarískan sem dvaldi hér á tíma hersetu síðari heimsstyrjaldarinnar eða skömmu eftir það. Nýlega hafa svo komið út tvær ævisögur um Dean Acheson. Önnur heitir Acheson. The Secretary of State who Created the American World, en hin ber heitið Dean Acheson. A Life in the Cold War. Hvor bókin um sig, en líka sjálfsævisagan, eru afbragðsgóðar aflestrar. Til allrar hamingju höfðu Bandaríkjamenn á að skipa hæfum einstaklingum við upphaf kalda stríðsins, til að mynda Averell Harrimann, George C. Marshall, Harry S. Truman, og svo auðvitað téðum Acheson. Þetta mannval tryggði það að Bandaríkin komu á Pax Americana það sem eftir leið 20. öldinni.      

Tom Paine og nauðsyn endurnýjunar

Tom Paine reit: Lead; Follow; or get out of the way. Jóhanna Sig. er ekki leiðtogi. Það er ekki hún sem stýrir þeirri ríkisstjórn sem nú situr við völd. Jóhanna eftirlætur Steingrími Joð að ráða för í ríkisstjórnarsamstarfinu. Jóhanna er sem sagt fylgjandi Steingríms Joð. Tímaritið Economist hefur raunar bent á það, að Angela Merkel sé heldur ekki leiðtogi, heldur leiðitöm. Tímabært að jafnaðarmenn komist til valda í Þýskalandi og að Jóhanna víkji úr vegi, eins og Tom Paine ráðlagði fyrir rúmum tveimur öldum.  

Jóhanna eyðilagði verkamannabústaðakerfið

Einstæða mæður gjalda þess nú að Jóhanna Sig. eyðilagði verkamannabústaðakerfið. Ferill Jóhönnu er varðaður mistökum og klúðri. Henni hefur tekist að forklúðra vinnu að nýrri sjávarútvegsstefnu sem forsætisráðherra. Í embætti félagsmálaráðherra, fyrra sinnið, rændi Jóhanna einstæðar mæður verkamannabústaðakerfinu.

Ég er að lesa bókina um Berlínarkonuna. Áhrifamikil frásögn af lífi konu í Berlín undir lok síðari heimsstyrjaldarinnar. Þýdd úr þýsku af Arthúri Björgvin. Tími varla að fara út úr húsi til annarra verka. Ég sé til.

Mér sýnist ég hafa gerst meðlimur í minni eigin bloggsíðu. Ekki veit ég hvort það er góðs viti. Kannski maður sé of sjálfmiðaður. Gerist meðlimur í eigin bloggi. Halló! eða eins og maðurinn söng: hey! Is there anybody out there'

Hér verður reynt að kvabba um hvaðeina sem kemur upp í hugann. Málstaður lítilmagnans verður varinn. Stjórnmál koma við sögu. Einnig kvikmyndir og bækur. Vonandi mun þetta ekki koma mér í vandræði enda ekki tilgangurinn.